Proscalpin 1mg (50 tabletek)

Opis

Finasteryd to syntetyczny lek przeznaczony do leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH) i łysienia typu męskiego. Lek jest inhibitorem 5α-reduktazy typu II. 5alfa-reduktaza to enzym odpowiedzialny za konwersję testosteronu do dihydrotestosteronu (DHT). Jest to syntetyczny związek 4-azasteroidowy. Dobrze obniża poziom DHT we krwi oraz w tkance gruczołowej.

Właściwości finasterydu

Większość organizacji sportowych zakazała przyjmowania finasterydu, ze względu na to, że zaczęto go brać w celu ukrycia stosowania sterydów. Od 2005 roku finasteryd znajduje się na liście substancji zakazanych przez Światową Agencję Antydopingową. Mimo to w 2009 roku lek został wykluczony z tej listy. Wśród sławnych sportowców, którzy zażyli Finasteride, aby zapobiec wypadaniu włosów, a następnie zostali wykluczeni z międzynarodowych zawodów, znaleźli się: szkieletysta Zak Lund, bobslejer Sebastian Gattuso, piłkarz Romario i bramkarz hokeja na lodzie Jose Theodore.

W medycynie finasteryd jest stosowany w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH), popularnie znanego jako „powiększenie prostaty”. Dawka zalecana przez FDA to 5 mg raz dziennie. Aby osiągnąć rezultaty terapeutyczne, przyjmowanie finasterydu może zająć sześć miesięcy, a nawet więcej. Jeśli przerwiesz przyjmowanie leku, choroba może powrócić po około 6-8 miesiącach. Finasteryd (Propecia) wpływa na zmniejszenie manifestacji objawów związanych z gruczolakiem prostaty (np. trudności w oddawaniu moczu, nocne chodzenie do toalety, opóźnienie rozpoczęcia oddawania moczu i osłabienie przepływu moczu).

Przez 5 lat badaliśmy mężczyzn, którzy mieli łagodny do umiarkowanego stopień łysienia. Podsumowując, okazało się, że dwóch z trzech mężczyzn, którzy przyjmowali 1 mg finasterydu dziennie, wznowiło wzrost włosów. I odwrotnie, u wszystkich mężczyzn, którzy nie przyjmowali Finasterydu, zaobserwowano wypadanie włosów. W tym samym badaniu, na podstawie zdjęć wykonanych przez niezależną grupę dermatologów, ustalono, że 48% pacjentów przyjmujących Finasteryd miało widoczne odrosty włosów, a 42% nie miało dalszego wypadania włosów. Średnia ilość włosów w grupie leczonej pozostała powyżej pierwotnego znaku. Różnice w ilości włosów między członkami grupy finasterydu i placebo w trakcie badania stale się zwiększały. Finasteryd jest skuteczny tylko wtedy, gdy jest przyjmowany. Włosy, które odrosły podczas przyjmowania, mają właściwość wypadania przez 6-12 miesięcy po zaprzestaniu terapii. W badaniach klinicznych okazało się, że finasteryd i minoksydyl wpływają zarówno na okolicę ciemieniową, jak i linię wzrostu włosów, ale skuteczniej – właśnie na okolicę ciemieniową. Niedawno ukończył 10-letnie badanie 118 mężczyzn, którzy cierpieli na łysienie androgenowe (łysienie). Uczestnicy przyjmowali finasteryd w dawce 1 mg/dobę, okazało się, że 86% mężczyzn, którzy zdecydowali się na kontynuację leczenia przez wszystkie 10 lat, odnotowało wzrost lub zatrzymanie tempa wzrostu włosów, a tylko 14% pacjentów kontynuowało i dalszą utratę włosów włosów . Stwierdzono, że pacjenci, którzy doświadczyli największego wzrostu włosów w ciągu pierwszych 12 miesięcy, odnotowali wyraźniejszy wzrost włosów po 5 latach leczenia.

Skutki uboczne finasterydu

Wśród skutków ubocznych Finasterydu są następujące: impotencja (1,1-18,5%), nadmierny wytrysk (7,2%), zmniejszona objętość wytrysku (0,9-2,8%), zaburzenia funkcji seksualnych (2,5%), ginekomastia (2,2%), erekcja dysfunkcja (1,3%), zaburzenia wytrysku (1,2%) oraz bóle jąder. Ustąpienie objawów działań niepożądanych zaobserwowano zarówno u mężczyzn, którzy przerwali leczenie, jak iu większości mężczyzn, którzy kontynuowali leczenie. Producent zgłasza również przypadki uporczywych zaburzeń erekcji, pomimo odstawienia leku. W grudniu 2010 roku Merck dodał depresję do listy skutków ubocznych leku. W listopadzie 1997 roku FDA odmówiła zatwierdzenia leku Propecia do leczenia łysienia typu męskiego. Nie kwestionując jego skuteczności, członkowie Komitetu wyrazili obawy dotyczące prawdopodobieństwa długotrwałego niekorzystnego wpływu na funkcje seksualne, a całkiem prawdopodobne, nawet na zdolność do reprodukcji. Wynika to z danych dotyczących obniżenia poziomu ejakulatu.